Pewnie wiecie o tym, że wielki wpływ na moje pisanie ma Ania. Gdyby nie Ona, to pewnie dawno skończyłbym z blogowaniem, a o książkach wcale bym nie marzył. Ostatnio Ania na dniach miała przygodę z jerzykiem, którą pozwolę sobie Wam przedstawić. Oto ona:  „wczoraj sąsiad jadąc rowerem znalazł jerzyka nielota przy drodze. Próbował go zachęcić do latania, ale nie udawało się. Ponieważ nigdzie w pobliżu nie było żadnego budynku czy innego miejsca wskazującego, że tam może być gniazdo zabrał go ze sobą. Znając moje zainteresowania i doświadczenia z ptakami przekazał go mnie. Ale cóż, to był jerzyk, więc natychmiast postanowiłam przekazać go do właściwego ośrodka. Na szczęście w moim mieście…

Czasy mamy takie, że gdyby zapytać „przeciętnych Kowalskich” o najsłynniejsze zamki w Polsce, to część z nich (obawiam się, że nie mała) wskazałaby budowlę ze Stobnicy, która z zamkami nie ma nic wspólnego. Budowla ta budzi sporo emocji, a nawet powiedziałbym kontrowersji. Co jakiś czas staje się głośnym tematem dla wielu mediów. Mnie ta budowla stawiana na skraju Puszczy Noteckiej na miejscu sześćdziesięcioletniego matecznika drągowiny sosnowej ani ziębi, ani grzeje. Za kilka lat swoje miejsce na niej znaleźć mogą (mogłyby) kopciuszki, mazurki, wróble, oknówki, a może nawet jakieś sokoły czy sowy, jakich w okolicy nie brakuje. Pewnie podobny hałas można by czynić wobec powstającej na rubieży tych lasów obwodnicy Wronek.…

Z tego co wiem wspomniany wczoraj Arkadiusz Szaraniec od dawna walczy o wodę dla ptaków. Obecny rok jest stosunkowo łaskawy dla zwierząt w miastach, nie ma wielkich upałów, co jakiś czas popada deszcz. Nie zmienia to jednak faktu, że ptaki, podobnie jak i inne zwierzęta żyjące w oddaleniu od zbiorników wodnych cierpią na brak wody. O tym, że naczynie z wodą może mieć zbawienne domyśla się zapewne każde z nas. O tym żeby samemu wystawić picie dla ptaków myślimy już rzadziej. Jeszcze mniej wystawiamy miskę pełną wody. Do dzisiejszego postu zainspirował mnie temat znaleziony w demotywatorach.pl. Nie interesuje mnie tu kwestia światopoglądowa. Interesują mnie jedynie ptaki. I szklanka wody dla…

Myślę, że Arek zadowolony będzie jeśli na początku dzisiejszego postu pozwolę sobie Go zacytować:  „Namawiam kogo się da na pojnik na parapecie, w ogrodzie. Przylatują ptaki, przychodzą jeże – teraz rodzi się drugi „rzut”. Upał i susza zamieniają miastowe trawniki i parki w żółte sawanny, suche stepy i pustynie – każda odrobina wody, w STAŁYM miejscu jest jak oaza dla karawany na Saharze. RATUJE ŻYCIE.” Z Arkiem, autorem „Warszawy dzikiej” znamy się wirtualnie od ponad dziesięciu lat. Myślę, że starsi sympatycy bloga znają jego piękne i mądre teksty, które był łaskaw publikować, ku naszej radości, na „Plamce mazurka”. I ich zapewne namawiać do przeczytania tej książki zwyczajnie nie trzeba. Jeśli…

Byłem na urlopie, takim czysto rodzinnym. Z małżonką i psem, Fredem. Na wszelki wypadek spakowałem ze sobą lornetkę, czego szczerze mówiąc nie żałuję. Nocowaliśmy, ku mojej radości w pensjonacie Lidia na ulicy Torowej 11 w Mrzeżynie. Radość moja wynikała z faktu, że w tym domu lęgi odbywa kilkanaście par jerzyków. Kiedy stałem w drzwiach balkonu te ptaki śmigały w całym pędzie metr, dwa, ze swoim donośnym krzykiem, ode mnie. Słyszałem nawet ich dość donośny furkot skrzydeł. Rozmawiałem o jerzykach z właścicielką pensjonatu, panią Anią. Lubi te ptaki bardzo i wierzy, że to za ich sprawą nie ma w Mrzeżynie komarów. Miała kiedyś gości, którzy stanowczo domagali się usunięcia gniazd tych…