Wyparzony na owocowych krzewach kwiczoł jest 33 gatunkiem, który zobaczyłem w tym roku. Nie jest to szczególnie wielka liczba, nie chwalę się nią. Zapewne szans na zajęcie z nią czołowego miejsca w Wielkim Roku nie mam. Ale też nie o to mi chodzi. Zamiast szukać następnego gatunku, przystanąłem niedaleko czupurnego kwiczoła i zacząłem mu się przyglądać. Ptak zauważył to i zaczął przenosić się wyżej. Najpierw krzewu, a później rosnącej w pobliżu pomnikowej sosny. No cóż, pewnie nie przypadła mu moja obecność. Idea wspomnianego prędzej Wielkiego Roku jest prosta. Wygrywa go ta osoba, która od początku stycznia do końca grudnia zobaczy najwięcej gatunków ptaków. Pewnie jest to świetna i pasjonująca zabawa…

Za osiem dni ma się ukazać „Ornitologia terapeutyczna. Ptaki – Zdrowie – Psychika”. Autorami jej są profesor ornitolog, Piotr Tryjanowski i doktor psychiatra, Sławomir Murawiec. Dość dużo mówi się o terapeutycznej roli obserwowania ptaków, po lekturze tej książki na pewno będziemy wiedzieć o tym więcej. Zagadnienie interesuje mnie bardzo choćby dlatego, że osobiście doznałem wiele dobra dzięki ptakom. Dzięki ptakom moje życie jest znacznie bardziej bogate. O czym jest „Ornitologia terapeutyczna”? Podaję Wam link z rozmową z obydwoma autorami. Żeby zachęcić Was do zajrzenia wybrałem dwa fragmenty z owej rozmowy. W pierwszym Piotr Tryjanowski odpowiada na pytanie o zaleceniach w obserwowaniu ptaków. W drugim Sławomir Murawiec mówi które ptaki mogą…

Kiedy Krzysztof Myszak Mączkowski zapytał mnie o to czy nie napisałbym czegoś do Drzewa Franciszka miałem akurat wolny tekst o sowach. Był on taki lekki, mówiący o moich przypadkach z tymi tajemniczymi ptakami. Wysłałem opowiadanie do Krzysztofa, który je zaakceptował. Zadzwoniłem jeszcze do Michała Skakuja z prośbą o udostępnienie Jego pięknych rysunków. Jak się komuś moja opowieść nie spodoba, pomyślałem, to chociaż oko na rysunkach zawiesi. Michał oczywiście się zgodził, więc nie pozostało nic innego jak czekać. Wczoraj dotarła do mnie przesyłka z egzemplarzami autorskimi. Przeleciałem wzrokiem po tekście, obejrzałem obrazki i nawet prawie zadowolony byłem. Ale z wszystkich tekstów najbardziej spodobała mi się „Zięba – tragedia pospolitości” profesora Piotra…

Taką ciekawą recenzję zebrały „Trele na morelach” od profesora Piotra Tryjanowskiego. Dostałem ją w listopadzie, stąd akurat taki tytuł. Pewnie pochwaliłbym się nią od razu, ale najpierw dość długo chorowałem, później zapanował szał świątecznych reklam, który postanowiłem spokojnie przeczekać. A że post Piotra, który ukazał się na Jego blogu, spodobał mi się bardzo, to jednak postanowiłem go, razem z częścią o mazurkach, przedstawić: Dlaczego jesienią czujemy się tak jakoś podlej? Dlaczego z nadzieją patrzymy w kalendarz, pomijamy wzrokiem zimę i czekamy na wiosnę? Śmiem twierdzić, że wiele osób po prostu czeka na ptasie piosenki. Ptaki są wyjątkowe, o tym nie trzeba nikogo przekonywać, a ich głosy budzą zachwyt. Wielce zróżnicowane…