28 lutego o 18.00 będę opowiadał w biesiadowni u Kasi i Marka o ptakach. Kiedy tam zajadę będzie już nieco ciemno i być może ominie mnie piękny widok gęsi i żurawi pasących się na polach gospodarzy. Wśród nieco drobniejszych ptaków swego czasu na rozlewiskach zauważyłem między innymi rożeńca i kulika wielkiego. Jak będzie w tym roku? Nie wiem, ale chętnie posłuchałbym głosu uszatki, która raz po raz odwiedza okolice budynków gospodarczych. A jeśli nawet ptaki nie dopiszą wcale, to sam postaram się temat nadgonić. Opowieści o skowronkach zimujących w norkach i jaskółkach zimujących na dnie stawu będzie bez liku. Opowieści o ptakach opowieściami, ale nie ukrywam, że mnie pociąga też…
-
-
Sukces bielika
Krótki pobyt w Pentowie wpłynął na mnie pozytywnie. Rozległa dolina Narwi, znany miłośnikom bocianów piękny dwór, stado koni i gniazda bocianów. Bardzo dużo gniazd. Wrażenie niezapomniane choć gospodarzy gniazd jeszcze nie było. Był za to niedaleko bielik, w pewnym sensie zmora tychże bocianów. Zauważono, że zdarza mu się porywać bocianie pisklęta co dość mocno płoszy nawet dorosłe bociany. Ta wiadomość dość mocno mnie zaskoczyła bo w moim mniemaniu bielik to taki ptak duży, ale spokojny, bez większego wigoru. Taka „klucha”. Bociany też są zaskoczone i nie śpieszą się do zasiedlania gniazd na skraju Europejskiej Wsi Bocianiej. Przez niektórych moich facebookowych znajomych nazywany z politowaniem „kurą” odzyskuje należyte sobie miejsce. Kiedyś…
-
Czekam aż definitywnie skończą się polowania na ptaki
W miesięczniku „Dzikie Życie” uwolniony został wywiad ze mną dotyczący „Kalendarza ptaków”. Jako, że sporo tematów jest dla mnie bardzo ważnych, to udostępniam go w całości. Z podziękowaniami dla Grzegorza Bożka, Piotra Brysacza i Michała Daniszewskiego. * * Z jakim odzewem spotyka się „Kalendarz”? Marek Pióro: Trudno mi jako autorowi to oceniać, ale chyba… z dobrym i przyjaznym. Głównym zadaniem „Kalendarza ptaków” miała być próba zwrócenia uwagi na te ptaki, które mijaliśmy, a których nie dostrzegaliśmy wokół siebie. Na taki, funkcjonujący równolegle z naszym, skrzydlaty świat, który widzi każdy z nas, ale rzadko kto dostrzega jego niebywały urok i piękno. Marek Pióro Mój pomysł na zainteresowanie ptakami polegał na uświadomieniu czytelnikom, jak wielki miały one kiedyś wpływ…
-
Przyjaciel strach
W czasie pobytu ma Podlasiu z ptaków najbardziej ucieszył mnie, co może być zaskoczeniem dla iluś osób, widok pary kuropatw. Były kilka metrów od drogi i najwyraźniej udawały, że ich nie ma. Dla mnie ten widok był niemalże niesamowity, gdyż w mojej okolicy kuropatwy już nie występuję. Kuropatwa w dalszym ciągu jest gatunkiem łownym, choć jej populacja mocno spada. Na północy od początku stulecia jej liczebność spadła aż o 40-50%. Obecnie w całym kraju szacowana jest na 120-160 tysięcy par, co jest niemal szczątkową wobec 7 milionów par w latach 70-tych ubiegłego wieku. Cała populacja wykazuje oczywiście umiarkowany spadek liczebności. Przyczyn spadku jest wiele. Jedną z największych zapewne są przekształcenia…
-
Dziób żurawia, czyli na Podlasiu
O wyjeździe na Podlasie marzyłem sobie od kilku lat, toteż zaproszenie na Kawkę z mlekiem od Polskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków przyjąłem z radością. Na miejscu miałem też ten fart, że moim opiekunem był Adam. Nazwiska nie podam żeby czasem kiedyś do Niego się nie dopchać. Ale opiekę miałem fantastyczną i bardzo długo będę ją pamiętał. Zacznę penie nietypowo, bo od… regionalnej kuchni. Od jakiegoś czasu polubiłem próbować miejscowych specjałów. Tym razem były to pierogi z dodatkiem sera korycińskiego, babka ziemniaczana i śledź po żydowsku. Jest to zaledwie drobna część jaką serwuje Podlasie, więc trzeba tam wrócić. Musowo wrócić. Opowiadanie o ptakach poszło mi łatwo. Choć była chwila, gdy w ukłonie…