Na polach były jakieś ptaki siewkowe. Zbyt daleko żeby pokusić się o rozpoznanie bez lornetki. Są grzywacze, kruki. Koło domu urzędują dalej sroki. W Szamotułach widziałem gawrony, a koło Rynku w Obrzycku kawki. Mamy dobry czas na obserwowanie ptaków krukowatych. Zaskoczyła mnie wiadomość z Australii, gdzie ograniczenia przeciw covidowi są dość ostre. Żeby zaspokoić podstawowe potrzeby klientów, uruchomiono dostawy jedzenia na wynos, zakupów czy leków. Wszystko byłoby pewnie dobrze gdyby właśnie nie krukowate. Pomysł firmy Alphabet Wing najwyraźniej nie spodobał się srokom i krukom zasiedlającym przedmieścia Canberry. Ptaszyska te, z nieznanych przyczyn zaczęły… atakować dostawcze drony! Nie jest to nic nowego w przypadku zamieszkujących tamte okolice krukowatych. Srokom zdarza się…

Siedzimy dniami z Fredem w domu. Z jednej strony cieszę się, że akurat mam wolny czas i mogę opiekować się swoim, trudnym w charakterze, przyjacielem. Z drugiej strony chciałaby dusza do raju i pójść na otwarte przestrzenie gdzie oczy można ucieszyć przelotami. Póki co moje podwórze odwiedziła para srok. Poskakały po dachu budynku gospodarczego, trochę pomyszkowały. Ileś osób ma do srok uprzedzenia za to, że wiosną plądrują mniejszym ptakom gniazda. Na pewno widok nie jest przyjemny, ale… Czy my jesteśmy w czymkolwiek od srok lepsi? Czy nie spożywamy pokarmu pochodzenia zwierzęcego, nie patrząc na to, że owe zwierzęta mocno w życiu nacierpiały aby trafić na nasz talerz? Myślę, że dobrze…

Na podwórku sześć ślicznych mazurków wyszukiwało sobie pokarmu wśród nisko rosnących roślin. Chyba jedzenia miały sporo, bo odleciały dopiero na widok przechodzącego kota. Niewielkie ptaki czmychnęły szybko na wiśnię, na której swoich larw i jajeczek skrzętnie wyszukiwała modraszka. Gdy wyszedłem z Fredem na podwórze, to jeszcze będąc na schodach usłyszałem głosy kruków. Była ich czwórka, odzywały się nieco ostrzejszym tonem, ale leciały zgodnie w jednym kierunku. Dwa z nich od czasu do czasu leciały takim korkociągiem. Ciekawy jestem kiedy każda para poleci we własnym kierunku, czy uda im się znaleźć swoje własne terytorium. Trwają odloty, przeloty i… przyloty. Jesień jest równie widowiskowa na niebie jak wiosna. Jeśli trafimy do odpowiedniego…

Fred jest okropny. Na mini-spacerach, na które nie powinien wcale wychodzić, kłóci się strasznie i często protestuje na na ulicy na siedząco. Waży blisko 30 kilogramów, więc ta forma strajku swoją wagę ma. Do tego ma jeszcze podejście Kazika, jest w stu procentach przekonany, że jego racja większa niż moja. Dostaję bezsilnej i wyłączonej z fonii i czynów furii. Chyba kupię sobie miarkę krawiecką i odrywając codziennie jeden centymetr będę wiedział ile jeszcze tego szaleństwa mi pozostało. Najgorsze jest gdy myślę, że gdyby pokornie cierpiał po cichu w jakimś kąciku, to atmosfera byłaby jeszcze bardziej nie do wytrzymania. Z ptaków dzisiaj dopisały mazurki, sierpówki, kowaliki, sroki, szpaki. Jadę niebawem do…

Z Fredem łatwo nie jest. Pies ma swój paskudny, chyba gorszy od mojego, charakter. Pewnie to ileś naszej zasługi, gdyż nigdy nie próbowaliśmy go ukształtować czy okiełznać. Na obecną chwilę ma jak najmniej się poruszać żeby dochodzić do zdrowia. Bierze środki znieczulające, antybiotyki i chyba czuje się nie najgorzej. Powoli zaczyna roznosić go energia i chce chodzić na spacery. Oczywiście my mu na to nie pozwalamy. Ale i na to Fred ma swoje sposoby. Ma twardą zasadę nie załatwiania się na podwórzu. Tak więc na ulicę wyjść musi. A wraz z nim ktoś, kto między innymi zabierze woreczek. Nie podałem wczoraj wszystkich gatunków ptaków jakie wczoraj nam dopisały. W pośpiechu…